Een mooi moment in dat in politiek opzicht onzalige jaar
2016 was die keer dat er, tijdens een druk bijgewoonde speech in openlucht, een
vogeltje op de
pupiter van Bernie Sanders landde. De verbazing van de kandidaat kon onmogelijk
gespeeld zijn. ‘Hier landt een campagnebeeld,’ moet hij meteen hebben gedacht.
Hij zag wat iedereen in die mus wou zien, hij zag een teken van God. En dus
deed hij het juiste: hij onderbrak zijn speech en lachte zijn breedste lach en
gaf de mus alle egards.
Dat was een mooi moment.
Maar het bleek uiteindelijk een dooie mus. Zo een die wél
van de dakgoot valt zonder dat het verderop in het verhaal iets betekent.
Gewoon een stomweg verdwaalde stomme mus, een mus die de kluts kwijt was. Het
leverde Bernie misschien wel een percentje extra op, zomaar gratis en voor
niks, maar Bernie werd niet verkozen.
Een mooi moment in dat onzalige jaar was een mus die de loop
van de geschiedenis niet heeft kunnen omgooien. Het bleef bij een poging.
Overigens was het geen mus, maar een graspieper of zoiets. Maar dat doet er eigenlijk niet toe. Een echte mus zou ook niet veel uitgehaald hebben.
Overigens was het geen mus, maar een graspieper of zoiets. Maar dat doet er eigenlijk niet toe. Een echte mus zou ook niet veel uitgehaald hebben.
© Forget The Box
|