donderdag 12 januari 2017

de winter van 2017 – 14


Een mooi moment in dat in politiek opzicht onzalige jaar 2016 was die keer dat er, tijdens een druk bijgewoonde speech in openlucht, een vogeltje op de pupiter van Bernie Sanders landde. De verbazing van de kandidaat kon onmogelijk gespeeld zijn. ‘Hier landt een campagnebeeld,’ moet hij meteen hebben gedacht. Hij zag wat iedereen in die mus wou zien, hij zag een teken van God. En dus deed hij het juiste: hij onderbrak zijn speech en lachte zijn breedste lach en gaf de mus alle egards.

Dat was een mooi moment.

Maar het bleek uiteindelijk een dooie mus. Zo een die wél van de dakgoot valt zonder dat het verderop in het verhaal iets betekent. Gewoon een stomweg verdwaalde stomme mus, een mus die de kluts kwijt was. Het leverde Bernie misschien wel een percentje extra op, zomaar gratis en voor niks, maar Bernie werd niet verkozen.

Een mooi moment in dat onzalige jaar was een mus die de loop van de geschiedenis niet heeft kunnen omgooien. Het bleef bij een poging.

Overigens was het geen mus, maar een graspieper of zoiets. Maar dat doet er eigenlijk niet toe. Een echte mus zou ook niet veel uitgehaald hebben.


© Forget The Box