wolkenfragmenten
uit John Berger, Sering en Vlag
2240
De wind kwam van zee, en witte wolken werden als
bloemige watten naar het noorden gedreven. (582)
2241
Dus hij gelooft ons niet! zei een andere man, die op zijn helm
een plakplaatje had van een vrouw met naakte borsten als stapelwolken. (583)
2242
Terwijl hij dat zei, keek Moerad omhoog naar de wolken,
die zich in juli vaak samenpakten boven de kustlijn in de namiddag, als vee dat
komt drinken. (601)
2243
De allerhoogste wolken kregen iets groenigs. (601)
2244
Sonia was uitgeput, er zaten zweetkringen om haar ogen en
vegen bloed op haar benen met de kleur van de wolken aan de hemel, maar
ze glorieerde in het leven voor haar. (719-720)
2245
Hij lag in het gras niet ver van het chalet, waar grijs
gesteente aan de oppervlakte kwam en waar ik wel eens ging zitten om naar het
dal en de wolken duizend meter onder me te kijken. (725)
2246
Benedendeks was alles verlicht als een sneeuwhelling onder
een wolkeloze hemel op het middaguur. (748)
