Van gisteren wil ik onthouden dat ik in een interview met Els Deceukelier, de voormalige vrouw en actrice van Jan Fabre, las: ‘Ik was leeg, ik voelde me bijna een man’, dat P. aan mijn deur stond met een zak vol cd’s van Miles Davis, dat C. de laatste tijd vaak de indruk heeft dat haar enkele tientallen jaren geleden overleden moeder ‘ergens in huis’ rondwaart, en dat het tussen ouders en kinderen altijd wel op de een of andere manier scheefloopt zodat we allemaal, zonder uitzondering, gekwetst door het leven moeten.
Vandaag ben ik tot kort na de middag in De Panne en wil ik Lanoye en Lobo Antunes lezen. In Brugge wacht een druk programma. Eerst komen mijn kinderen eten en dan is er een overlapping van twéé afspraken: een ‘nieuwjaarsdrink’ bij E. en een verjaardagsreceptie van L. Zien hoe we daar op een elegante wijze uitgeraken.
