dinsdag 3 maart 2020

LVO 120



Geen enkel later adres, hoe graag ik er ook heb gewoond en hoe ingrijpend ook de ervaringen die ik er heb opgedaan, heeft het huis aan de Populierendreef kunnen verdringen. Ik heb er slechts veertien jaar gewoond, maar het waren wel de veertien jaren waarin ik opgroeide. In dit huis heb ik zorgeloze jaren gekend in een tijd dat de winters nog hard waren en de zomers heet en toen we nog zwaaiden naar voorbijrijdende treinen of wezen naar vliegtuigen, ik heb er eindeloos-repetitieve spelletjes gespeeld die men nu autistisch zou noemen, ik kende er alle hoeken en kanten, ik heb er de ellende en verlatenheid van de puberteit doorgemaakt, ik ben er eenzaam en wanhopig geweest, ik was er zonder het echt te beseffen de getuige van de definitieve neergang van het huwelijk van mijn ouders, en ik ben het uiteindelijk ontvlucht. Veertien jaar, dat is gemeten met de maatstaf van het rijpere leven een ademtocht, maar voor de jongeman van achttien die ik ooit geweest ben, besloeg die periode meer dan driekwart van de tijd die ik toen al had geleefd en eigenlijk zo goed als mijn hele bewuste bestaan. Daarom kan ik nu stellen dat ik – naast die enkele vage herinneringen aan de periode ervoor – tot ik er wegging nooit echt ergens anders had gewoond. En in die zin is het huis aan de Populierendreef, inderdaad, in de volste betekenis van het woord mijn ouderlijk huis.

Enkele straten verder stond een identiek huis: precies dezelfde indeling, hetzelfde grondplan, dezelfde materialen en ramen en dus duidelijk door dezelfde architect getekend op dezelfde tafel – maar alles was in spiegelbeeld. De garage zat dus niet rechts maar links, de voordeur niet in de linkerzijgevel maar in de rechterzijgevel, enzovoort. En ik beeldde mij in dat in dat huis een gezin woonde met een gespiegelde samenstelling, en dat het jongste kind daar een meisje was dat al haar beslissingen en keuzes net iets anders maakte, dat als het ware een gespiegeld of een ander mogelijk leven leidde, een leven dat ánders zou uitdraaien dan het mijne.

(wordt vervolgd) 
lees vanaf hier deel 1
lees hier vanaf het begin van deel 2