190309
Opnieuw een stuk van de nacht aan de keukentafel: Orlando.
* Wandeling van Monk’s House naar Charleston House, van Virginia Woolf naar
Vanessa Bell. Onderweg lees ik in De uren van Michael Cunningham. * Mop
van H.: ooievaar, bloemkool, boot / moeder, oma, overgrootmoeder / ‘Mijn
familie heeft al drie generaties na elkaar geen seks gehad.’ * Aan tafel (…),
tot S. het onderwerp Steven Pinker ter sprake brengt. Hij is diens boek Verlichting nu
aan het lezen met het oog op een voordracht erover. Veel goeie dingen staan
erin, maar, vermoedt S., door een aantal andere zaken te gunstig voor te
stellen, dient Pinker een bepaalde lobby die er belang bij heeft de
vooruitgangsmythe in stand te houden en het zou wel eens kunnen zijn dat hij
daar stevig voor wordt betaald. M. toont zich andermaal bijzonder beslagen in
deze materie en levert een bijdrage aan het gesprek, dat echter niet
tegensprekelijk is en dus niet zo heel ver leidt. We hebben het nog even over
grootverdieners als Eden Hazard in het voetbal. Ik voer aan dat het geen goed
idee is om onze voorbeelden van inkomensongelijkheid uit de wereld van sport en
cultuur te halen omdat ten eerste die mensen er niet aan kunnen doen dat ze zo
schandalig veel verdienen en ten tweede omdat hun rol te zeer beladen is met
symboolwaarde en emoties. Beter is het de CEO’s aan te pakken. Zeker de CEO’s
die hun uiterste best doen om onzichtbaar te blijven, zegt S.. Google eens op
Van Thillo: je zult ontnuchterend en verdacht weinig links krijgen. Wanneer
alle drank op is, gaan we slapen. *
