Gisteren oganiseerde de oliemaatschappij Shell in Brussel een speciale actie: gratis benzine zolang de voorraad strekt. Het gevolg was een verkeerschaos met honderden mensen die urenlang in de rij gingen staan om hun tank te laten volgieten. Sommigen hadden de dagen voordien nog extra rondgereden om zeker zoveel mogelijk van de actie te kunnen profiteren. Ze wisten kennelijk niet dat Shell een maximum had ingesteld: niet méér dan vijftig liter per klant. Een deel van de wachtenden kwam te laat en werd – na uren wachten! – met een cadeautje terug naar huis gestuurd.
Nu vraag ik me af wat deze mensen hier komen doen. Een volle tank kost, laten we afronden, een euro of vijfenzeventig. Maar je kreeg maar vijftig liter, dus voor ongeveer zestig euro. Als je drie uur moet wachten, verdien je daar dus twintig euro per uur mee. Uiteraard kost de verplaatsing en het voortdurend laten draaien van de motor in de file ook geld. Het zijn zuurverdiende centen, al bij al. Ik kan maar één verklaring vinden, en dat is dat deze mensen zich vervelen.
Bovendien is de actie verwerpelijk. Er wordt geen seconde nagedacht over alle nodeloze vervuiling die er het gevolg van is. En naar datgene waar het Shell eigenlijk om te doen is, de promotie van de volledige automatisering van hun stations – met heel wat banenverlies als gevolg –, kraait uiteraard geen haan. De enige juiste reacties derhalve zijn: niet alleen aan dergelijke acties geen gevolg te geven, maar bovendien nooit nog bij Shell te gaan tanken.
