maandag 1 mei 2006

Ik lees Proust niet, ik vertaal hem (43)

Mais il se peut qu’en moi pendant ce temps-là, une hypothèse toute contraire et à laquelle je ne voulais pas penser, ne me quittât pas; cela est d’autant plus probable que, sans cela, je n’eusse nullement été gêné de dire à Albertine que j’étais allé chez les Verdurin, et que sans cela le peu d’étonnement que me causa sa colère n’êut pas été compréhensible.
(III:346)

Toch was het mogelijk dat in diezelfde tijd een volledig tegengestelde veronderstelling, waaraan ik niet wou denken, me niet verliet. Logisch want zonder deze veronderstelling zou ik me helemaal niet hebben geschaamd om aan Albertine te vertellen dat ik bij de Verdurins was geweest, en het zou het beetje verbazing dat haar woede bij me had veroorzaakt onbegrijpelijk hebben gemaakt.

Maar het kan zijn dat gedurende die tijd bij mij een volstrekt tegengestelde hypothese, waaraan ik niet wilde denken, mij niet losliet; dat is des te waarschijnlijker omdat ik, anders, geen enkele gêne zou hebben gevoeld toen ik tegen Albertine zei dat ik naar de Verdurins was gegaan, en omdat anders de geringe verbazing die haar kwaadheid bij mij wekte niet begrijpelijk zou zijn geweest.
(Cornips V:359)