dienstmededeling

Exact twee maanden na mijn accident, dat mij bijna het leven kostte, ben ik weer thuis. Een vreemde gewaarwording is dat. Ik ben zo blij dat ik een thuis heb. Daar ga ik nu eens met volle teugen van genieten. De kleine hoekjes en kantjes. De volle ijskast (samen met zoon Gerard Cornet boodschappen gedaan vandaag, dank je Gerard), de zetel om naar Vive le Vélo te kijken, de tafel om de vrienden te ontvangen die mij in het ziekenhuis zo trouw en attent bezocht hebben, het eigen bed om in te slapen, de boeken die mijn leven stofferen, de uren waarover ik nu opnieuw zelf meester ben. Zo blij dat ik leef.