schrikkel 094a

Passe-tout-Outre

Het met kasseistenen afgeboorde bloemenperk, de brievenbus op zijn ene poot, de glasgordijnen, de tuinhuisarchitectuur die met zijn traveeën en fronton heel in de verte doet denken aan een Griekse tempel, de zitbank voor de ramen, de balustrade die voor vallen moet behoeden – en dan vooral die knullig bevestigde gele kapitalen, slecht gespatieerd, ongebalanceerd… Ik kan geen ander adjectief bedenken dan: aandoenlijk. Bureaucratie met een menselijk gelaat. Daterend uit een verre vorige eeuw, waarin de ambtenaar nog tijd had om even in het zonnetje te zitten. Ik zie hem zitten: pijprokend en met een neut in de aanslag. De burger, die mogelijk iets te declareren had, moest wel een niveautje hoger om formaliteiten te vervullen, maar ik kan me niet indenken dat het hier onvriendelijk toe ging. En als hij weer vertrok, in zijn Peugeot 404 of op zijn fiets, zwaaide de dampende douanier hem nog even na.