schrikkel 086

De man zat kaarsrecht op zijn fiets. Hij fietste krampachtig. En dan hinderde ik hem nog door op het kruispunt domweg op het fietspad te stappen. De man wierp me een geërgerde blik toe maar zei niets. Hij schold me de huid niet vol. Nadat ik baan had geruimd en ‘sorry’ had gezegd, fietste hij door. Een paar seconden later stonden we samen op het groene oversteeklicht te wachten. Ik zag achter de man de paaslelies in bloei en dacht: als ik ze samen op de foto zet, maak ik mijn fout op een vriendelijke manier goed. Maar de man keek voor zich uit en merkte niets. Dan sprong het licht op groen en we vervolgden onze weg: hij op zijn fiets en ik te voet, elk op het daartoe geëigende pad.