081210 – They eat People van Abattoir Fermé (regie en tekst: Ruud Gielens en Joost Vandecasteele) is een intelligente denkoefening over de theatralisering, mediatisering en democratisering van onze democratie (het cursief duidt hier op ironie). De Herenigde Volksunie brengt de ‘democratische’ Vlaams-nationale’ splinterpartijen samen en kiest een Marokkaan als voorzitter. Dat die behalve Nederlandsonkundig ook incompetent is, vormt geen probleem: we mediatrainen hem wel.
Dat gegeven levert dus, zoals gezegd, stof tot nadenken, maar als theater gaat het stuk ten onder in een stortvloed van veel te luid gebrachte statements, waarbij de acteurs zich ook danig aan overacting bezondigen. Ik weet wel dat het om karikaturen gaat, maar je wordt er zo moe van.
Het venijn zit in de staart. De Marokkaan is verkozen en spreidt de Vlaamse vlag op de grond uit en knielt daarop neer om zijn gebeden te zeggen. Dan hangt hij diezelfde vlag omgekeerd over zijn pupiter en begint prompt Arabisch te praten.
Dat is er voor mij over. Ik snap wat de tekstschrijver bedoelt – en van xenofobie zal ik hem niet gemakkelijk verdenken. Het is hem er vooral om te doen ons clichédenken te doorprikken, ook het clichédenken van ‘weldenkend’ links. Maar hier wordt met symbolen gerotzooid. Je treedt niet zomaar een vlag met voeten. Niet de Vlaamse, niet de Belgische, niet gelijk welke vlag. Wie met symbolen jongleert, hoe ironisch ook, ondergraaft de taal waarmee hij zijn echte boodschap wil overbrengen.
