Mike Disfarmer, Norris and Fanny Massey with Roland, Pearly Ann and Noami (1939), coll. FotoMuseum Provincie Antwerpen.De verbazing van het blootsvoetse kleinste kind. Zij heet, nog tintelend, Pearly Ann. Haar zus Noami is al gevat door ouwelijkheid. Roland, paternalistisch gelijnd aan vaders kant, kijkt gefascineerd naar de demonstratie van lichtmaaltechniek. Zijn slonzige hoedje zegt: ik zal worden als hij: groot en stevig. Pater familias. De moeder, Fanny, getekend (en geketend), lijkt, zichzelf wegcijferend, haar dochters voor zich uit te duwen. Tussen haar en haar gemaal: de streep, fataal. Zij komt daar nog over. Norris, net als zijn vrouw al minder scherp in de focus gevat, al verdwijnend, de getaande hand op de rug. Geen compliciteit, eenzelvigheid.
(Van de foto is voor het gebruik op de cover, heel wreed, de onderkant afgesneden. In het boek staat de foto volledig afgedrukt, maar het boek is al terug naar de bibliotheek...)
