080114
Overschrijven (82)
Ik zie de wereld met de ogen van iemand die op het punt staat te vertrekken. Alles is mooier vanwege dat dreigende heengaan, dat nog maar betrekkelijk kort op zich zal laten wachten. [Green is 67 als hij dit schrijft; hij zal 98 worden.] Het is ook een beetje om die reden dat ik veel boeken herlees. Ik denk dat ik de inventaris wil opmaken van wat ik achterlaten moet. Ik zal het heel jammer vinden om niet meer te lezen, ik vind het een heerlijk middel om te leren, maar de gigantische hoeveelheid boeken die nog op lezing wacht is ontmoedigend. Als je er goed over nadenkt is het een illusie. Hier en daar iets oppikken is het enige wat we kunnen doen, en over het algemeen is dat voldoende.
Julien Green, Journaal 1946-1976 (Amsterdam 1980), 209
