maandag 14 januari 2008

Dag 137 vBH&C

080103 en 080114 – Het Lam Gods is het schilderij dat wellicht het meest confronteert met de frustrerende wetmatigheid dat je maar ziet wat je al wéét. Want wat zie je als je ervoor staat en beseft dat 95 procent, of nog meer, van de symboliek in dit weergaloze schilderij je ontgaat? Je kunt het kunstwerk, een van de belangrijkste ter wereld en aller tijden, proberen te taxeren op zijn plastische merites, maar dat is zoveel als een open deur instampen. Ja, natuurlijk is dit mooi. Maar wat heb je dan als je dat beseft? Het Lam Gods is meer een boek dan een doek, hierin zijn een hele beschaving en een culturele erfenis uitgekristalliseerd. Met compositie, kleurbehandeling, minutieuze, zogenaamd ‘fotografische’ weergave: daarmee kom je er niet. Die kwaliteiten, overigens, zijn door de manier waarop het werk in de Gentse Sint-Baafskathedraal wordt tentoongesteld, in die glazen atoombunker waar je niet dichter dan van op een meter of twee de haarfijne precisie moet beoordelen waarmee de madeliefjes in het gras, de schittering in de koperinstrumenten en de textuur van de weelderige gewaden zijn geschilderd, absoluut niet goed in te schatten… Je krijgt een idee van het formaat, dat wel – maar voor een werkelijke visie kun je beter een boek met reproducties en duiding openslaan.