56 * 29,15 * 1553

Na een immense berg te hebben verzet, verschijn ik samen met tien andere zondagvoormiddagwielervrienden aan de start in de Legeweg. ’t Is een zonnige zondagvoormiddag, maar ik zie toch een paar kouwelijken met lange wielerbroek en armstukken. Langs het kanaal raak ik aan de praat met K., die gisteren, zo vertelt hij me, in Gent zijn dochter van kot naar kot heeft helpen verhuizen. De dochter van K. studeert kunstwetenschappen, en dan heeft hij nog twee zonen, en die… Enzovoort. Aan de overkant zit, in de zon, een blauwe reiger met half uitgespreide vleugels aalscholvergewijs te zonnen. Opeens rijden we langs een ander kanaal, het gaat vlot. Maar ik zie de volle afstand tot Diksmuide en terug niet zitten, en besluit ter hoogte van Gistel het pelotonnetje te verlaten. Niet na eerst nog, collegiaal, enkele kilometers met 33 per uur op kop te hebben gereden. Ter hoogte van Leffinge sla ik linksaf. Ik kom in het stadje van de Leeuw van Vlaanderen (gesneden brood en hesp), en keer daarna (Westkerke, Jabbeke, Snellegem, Varsenare) via de kortste weg naar Brugge terug.