50 * 27,40 * 1477

Vanwege de wind, een stevige noordnoordwester, besluit ik in Nieuwege een noordelijke koers aan te houden, ten einde in het laatste stuk zeker van de rugwind te kunnen profiteren. Zo kom ik op onbekend terrein: na eerst op een doodlopend baantje te zijn beland (op de radio laten ze net het nieuwe hitje van Nathalie Imbruglia horen), kom ik in Vlissegem, waar een stomdronken fietser net uit de berm kruipt; het vakantiedorp van De Haan, waar op het gemeentebord verkeerdelijk een koppelteken tussen beide woorden staat; Blankenberge, waar late zomergasten hun fietsen op hun campingcar bevestigen; Zeebrugge. ’t Is een helletocht van rode lichten en abominabele fietspaden, die met een snelheid van boven de 25 meer stuurmanskunst vergen dan dat ze veiligheid bieden – niet het ideale parcours dus voor een rustig ritje. Vooral het in een afzonderlijke bedding aangelegde ‘fietspad’ langs de windmolens van de Pathoekeweg is een aanfluiting.