23 * 26,45 * 130

Lang getwijfeld maar dan toch dat hele pak kleren aan en de fiets op. Na drie kilometer vervloek ik dat stompzinnige gedoe, maar tien minuten later vind ik toch iets wat op een ritme gelijkt en peddel ik mijn rondje door de Polders, nooit ver van huis want regen (of hagel, of sneeuw) dreigt. Voortdurend zie ik in het westen en noorden donkere grijsblauwe regenwolken, en in het zuiden en oosten witte schapen die door het bleekblauw drijven. De zon steekt zich nu eens weg achter de dreiging, komt dan weer alles genereus met licht begieten zodat in het landschap bijzonder fotogenieke kleurcontrasten ontstaan. Een keer zelfs een afgereden en nog niet omgeploegd tarweveld, schitterend lichtgeel, terwijl het boven of achter Damme aan het stortregenen is en een donkergrijze vlek tot op de horizonlijn hangt: een groter contrast is nauwelijks denkbaar. Links en rechts heeft de virtuoze schilder een toets wit en rood achtergelaten: een boerderij. Er staat een gure wind, de beken zijn overvol, hier en daar zijn de weiden ondergelopen en bij de Blauwe Zaal wordt geoefend met paardenkoetsen. Na drie rondjes begint het te regenen en keer ik terug: voorbarig want als ik goed en wel binnen ben houdt het op.