Uit het nieuws

Dat interview van VRT-journaliste Greet De Keyser met Bush gezien? Die vertoning, dat was toch echt het toppunt van, ja waarvan eigenlijk? Weerzinwekkendheid? Walging oproepend cynisme? Perfide komedie? Dat Bush een smeerlap is die, mocht hij geen president zijn, ladderzat met een browning in zijn kontzak een of ander Texaans gat onveilig zou maken, weten we allemaal. Maar heb je goed die lichaamstaal gezien, dat ongegeneerde liegen, bijvoorbeeld over de relatie met het machtige ‘Belgium’ en zijn leiders, dat met de ondeugend twinkelende ogen glimlachen en ondertussen met dat hatelijk schuin wegtrekkende mondje giftige woorden spreken? Dit was buitengewoon cynisch. Er zat een duizelingwekkende dubbelgelaagdheid in dat hele betoog: natuurlijk weet ik dat jullie mij doorzien, maar ik leg er mooi nog een laag van leugens bovenop want jullie kunnen mij toch niets maken. En ondertussen de journaliste aankijken, eerst in haar ogen, waarop die vuile blik dan telkens onweerstaanbaar wegzakte naar de borsten, de benen… Daar zat gewoon een mannetjesputter zonder ook maar de minste klasse, genietend van zijn grenzeloze macht en zijn waanzinnige vermogen om de waarheid door de stront te halen, de voorgekauwde antwoorden te debiteren, een rolletje te spelen, te denken aan de kluif die hem na deze klus wachtte. Niets dan pure haat, steriele weerzin en machteloze afschuw kan ik voor zo iemand opbrengen.