Een trouwe lezer reageert op de bijdrage van vannacht over aardappelpuree:
‘Aardappelpuree?? Van mijn moeder zaliger (ze zou vandaag 91 jaar geworden zijn) geleerd: aardappelen overgaar kopen en afgieten, doorstampen en tot smeuiige massa opkloppen met fouet door geleidelijk warme (!) melk toe te voegen, flink doorkloppen (kan ook met de Kenwood), kruiden met p+z en nogal veel muskaatnoot (mama noemde dit neute van schaate) toevoegen met de rasp (momenteel doe ik dit met een molentje van merk Peugeot) en op het einde een flinke klont boereboter al omroerend met houten lepel in vermengen en laten smelten. En om het dan helemaal op zijn zondags te doen: een eierdooier doormengen op het einde, eerder voor de kleur dan voor de smaak denk ik (maar pas op voor de cholesterol).
Een goed recept van chocolademousse interesseert me wel.’
*
Dag X,
Ik stel vast dat mijn recept nauwelijks afwijkt van dat van jouw moeder, waaruit ik niet besluit dat ik een goede kok ben (dat zou erg pretentieus zijn want jouw moeder was ongetwijfeld zeer goed), maar wel dat aardappelpuree een universeel recept is, in de orde van een spiegelei bakken. Wel was voor haar blijkbaar het instrumentarium erg belangrijk. Ik onthou het detail 'warme (!) melk'.
Voor het recept van chocolademousse zult ge moeten wachten tot ik in het alfabet zo ver ben. Met dit tempo zal dat over een jaar of zes zijn. Maar je kan nu al terecht bij de weblog ‘Bewegende Bouwkunde’ (meerbepaald d.d. 14 januari), daar gaat het behalve over de architectuur van stenen maar ook die van de ziel, af en toe ook eens over chocoladegerechten.
Bij deze vraag ik jouw toelating om jouw reactie, en mijn antwoord daarop, in de blog te verwerken.
Gegroet, en altijd blij met jouw commentaren,
Pascal
