zondag voetbal met topaffiche club gent
tijdens de rust zagen we zowaar een man een dik boek lezen.
spontaan jan en ik; pascal had hier moeten zijn om dat vast te leggen.
het zou een leuke foto opgeleverd hebben.
groeten
renaud
*
cc Jan R.
Toffe reactie, Renaud.
In dat dikke boek van die man stond ongetwijfeld hoe fantastisch het tot halfweg de jaren zeventig was om naar het voetbal te gaan. De menselijke warmte omdat je al van twee uur voor de match tegen elkaar geperst moest rechtstaan. De liedjes van de spionkop in plaats van dat kabaal van tegenwoordig. Echt applaus en niet dat deuntje van The White Stripes als Club scoort. Als Club scoort! Geen mensenhandel en niet zoals nu nauwelijks nog een raszuivere Belg op het plein. Geen spelers die na vier weken al geen goesting meer hebben omdat ze een keer zijn vervangen en die vlak voor kerstmis een transfert doen. Geen businessseats of hoe heet die ongein. Geen 25 euro voor een ticket maar 120 frank. Geen voorgedrukte synthetiek maar door moeder gebreide sjerpen. En een zelfgemaakte vlag aan een bezemsteel, dat was ook nog toegelaten. Firma Verkinderrrrrren en Rrrreizen de Zwaluwen. Fons Bastijns en Julien Cools...
Maar het zal wel die turf van Stig Larsson zijn geweest. Dat kan bijna niet anders.
Merci voor de reactie. Doet deugd. Heb hem op de blog geplaatst. Zoals ook dit antwoord.
Groeten,
Pascal
