24 april 2014
De droom brengt me natuurlijk bij de mogelijkheid dat mij
tijdens mijn reis iets ernstigs zou overkomen, zeg maar ’n ongeluk, al dan niet
met dodelijke afloop… Het is een eventualiteit waarmee je rekening dient te
houden. Zeker is in elk geval dat je op zo’n 26-daagse fietsreis door Frankrijk
meer kans maakt te verongelukken dan op je bureaustoel.
Ik denk aan het gedicht van P.N. van Eyck waarin ‘de Dood’
(uiteraard met hoofdletter want Hij is het die de grammatica van het leven
schrijft) met betrekking tot protagonist ‘tuinman’ zegt ‘verrast’ te zijn
geweest…
Toen ‘k ’s morgens hier nog stil aan ’t werk
zag staan,
Die ‘k ’s avonds halen moest in Ispahaan.
En ik denk natuurlijk ook aan Omer.
Het gedicht levert een krachtig beeld op, het toont
duidelijk wat je in verband met de mogelijkheid te sterven, hoe klein die ook
is, altijd in het achterhoofd houdt: je kunt je lot niet ontvluchten. Als ik
straks ergens in de Vercors wordt overreden door een vrachtwagen op een weg die
ik abusievelijk was ingeslagen omdat ik op het kruispunt ervoor de verkeerde
richting had gekozen, maar die ik was blijven volgen omdat tien kilometer
verderop zich een mogelijkheid zou voordoen om opnieuw op het juiste pad te
komen en omdat verder rijden op de verkeerde weg minder tijd zou kosten dan
rechtsomkeert te maken ten einde op het vorige kruispunt alsnog de juiste
richting te kiezen – als ik dus aan mijn einde kom op een plek waar ik niet had
moeten zijn, dan zal het zijn omdat het zo had móeten zijn. De gedaanten die
het onheil kan aannemen, zijn legio. En waar het zich ook zal voordoen, het zal
zich voordoen, hoezeer ik ook poog het te ontlopen of het te vlug af te zijn,
het te misleiden.
Maar ik ga er uiteraard vanuit dat zoiets niet zal gebeuren.
Maar ik denk toch na. En dan neem ik in mijn verbeelding een
vogelperspectief aan. Ik ben ‘de Dood’ en zie ginds ver onder mij, als op een
soort Google Maps Satellite View een klein figuurtje rijden, een fietser die
traag voortpeddelt op een zwaar beladen fiets, onwetend, nietsvermoedend,
onbewust en zonder verhaal.
