wolkenfragmenten
uit Nagieb Mahfoez, De moskee in de steeg
906
De hemel – helder of bewolkt,
afhankelijk van het seizoen – keek onaangedaan op hen neer, loste hun brandende
vragen niet op, en hielp hen ook niet uit hun verwarring.
(71)
907
Het was een frisse avond, de maan ging
schuil achter een zilveren wolk.(81)
908
De hemel was één en al sterren, die
oplichtten door de verstrengelde takken; er heerste de atmosfeer van een
zonsondergang of een bewolkte lucht. (114)
909
De wolken pakten zich samen en
het werd donker, alsof de nacht plotseling inviel.
(132)
