wolkenfragmenten
uit Niccolò Ammaniti, Het laatste
oudejaar van de mensheid
722
De hemel was bedekt door grote, donkere wolken.
(13)
723
‘Hoe is het weer in Cagliari?’
‘Mwah… gaat wel. Bewolkt,’ mompelde de
advocaat. (29)
724
Vuurwerk hulde de grote donkere regenwolken in
purper. (54)
725
Het vuurwerk dat de Romeinse hemel kleurde met kometen
en vallende sterren leek meteen klein, armzalig en bescheiden, vergeleken bij
dat helse monster dat de zware regenwolken rood en zwart kleurde. (137)
726
Aan de hemel een dichten deken van wolken, het
nabijgelegen dal verscholen onder de mist; de gebouwen en de rook vormden samen
één enkele grijze massa. (138)
