wolkenfragmenten
uit Amos Oz, Black Box
746
Tevergeefs verberg je je in een wolk als een
eenzame godheid. (52)
747
Tevergeefs heb je je in een wolk verborgen en
heb je geprobeerd met een schone lei te beginnen. (74)
748
Als ik ernaar kijk, schittert de Arctische gloed me
door de grijze wolk heen tegemoet. (87)
749
Ver weg, tussen de wolkenformaties, dreven de
torens en de koepels alsof zij zich ook bij de karavaan voegden die met de
donderslagen naar het oosten rolde, naar de woestijn. (88)
750
Het licht van de zonsondergang geeft de wolken,
het water, de torens vlakbij een alchemistisch karakter. (105)
751
Heeft iemand besloten dat hij er genoeg van heeft en
is hij van het dak van een wolkenkrabber gesprongen? (116)
752
Dit alles heb je bewerkstelligd zonder zelfs maar de
moeite te nemen uit je dikke wolk tevoorschijn te komen. (140)
753
Boven mij zeilden veerachtige wolken dromerig
oostwaarts. (151)
754
Slechts twinkeling van verre wanneer er geen wolken
tussen zitten. (169)
755
Het laatste restje daglicht schemerde nog in het
westen tussen de zaagvormige wolken toen ik in de halflege bus zat op de
terugweg uit Haifa. (174)
756
Soms ontdek ik hem aan het eind van de dag boven in
een van de oude eucalyptussen die mijn vader hier vijftig jaar geleden geplant
heeft, in een hangmat die hij voor zichzelf bevestigd heeft op acht meter
hoogte, terwijl hij tot mijn verbazing een boek leest. Of van dichtbij de wolken
telt. Of tegen de vogels praat in hun eigen taal. (246)
757
Alleen zijn grijze ogen vind ik bewolkt,
troebel, als de ogen van een verstokte dronkaard. (283)
758
Wanneer van buiten uit het donker door de spleten in
het luik wind en regen, zee, wolken, sterren komen om in stilte ons
drieën in te sluiten. (286)
