wolkenfragmenten
uit Tommy Wieringa, Dit zijn de namen
760
Ze zagen grafietkleurige wolken in het noorden,
maar die kwamen nooit dichterbij.
Toch kwam op een dag de regen.
Eerst weinig, een paar druppels die ze hadden
verwelkomd als brood uit de hemel. Ze dansten onder de wolken, elke
druppel was een gebed. (15)
762
Boven hun hoofden schuiven wolkenbanken traag
ineen. (30)
763
Het eten had hem goedgedaan, hij knipperde tevreden
naar de grote, zware wolken boven de steppe. (60)
764
Het had een beetje geregend, de maan hing roerloos
achter dunne, rusteloze wolkenflarden. (60)
765
De gele pollen steppegras leken een zacht licht af te
geven onder de rollende grijze wolken. (73)
766
Ze zitten in het natte zand, boven hun hoofd schuiven
dikke, ronde wolken in elkaar. (133)
767
Achter hen brak de bliksem door de wolken. (134)
768
Niets dan regenvlagen en een sleep van wolken
zover je kon kijken. (146)
769
Diep in de nacht werd de jongen wakker van een wolkbreuk
boven het veld. (161)
770
Wolken van inkt rolden in en uit
elkaar boven hun hoofd. (164)
771
God die zich over ons ontfermt en rampen stuurt naar
Egypte, die ons tijdens de vlucht voorgaat in een wolk en een vuurzuil,
en zich met ons onderhoudt op de berg Sinaï – wat een verbond! (172-173)
772
Ver weg, waar honinggeel licht vanachter de wolken
viel, dansten stepperollers over het aardoppervlak; doorschijnende bollen
velddistel en loogkruid, voortbewogen door de wind. (180)
773
Zo had de Eeuwige met Mozes gesproken op de Horeb,
vercholen in een wolk. (244)
774
Hij vertelde over de uittocht. Hoe de Israëlieten
overdag door een wolk en ’s nachts door een vuurzuil werden geleid. (252)
775
Een geleidelijk licht verspreidde zich door de wereld,
de zon zelf bleef achter het asgrijze wolkendek. (289)
776
Het was bewolkt en donker, er waren geen
sterren. (290)
777
Zonnestralen vielen tussen de wolken door. (297)
778
Een wolk schoof voor de zon, de steppe
verschoot tot asgrauw. (298)
