droom #29
Verwarde droombeelden. E, […], verdrietig ineengerold in een laken in de hoek van de slaapkamer. Een kleine uitgave van G’s sprekende hoofd in de lavabo. Wandeling langs een strand met kinderen die spelen in boerderijtjes waarvan de naar de branding gekeerde kopgevels verweerd zijn door zee, zout en wind. Volgende droomflard: B komt een aan mij toebehorende tekening van hem terugkopen.
Half acht op, S maakt geen aanstalten om meteen, zoals we ons hadden voorgenomen, de fiets op te springen. Dus is er eerst koffie en Bolaño.
Om kwart voor negen vertrekken we voor onze kleine ronde, die van 63 kilometer: ik langs Saint-Félix en S via Le Clapier. We kruisen elkaar tussen de col du Notre Dame en Montagnol. Het is bijzonder warm, te warm om te fietsen. In Ceilhes noteer ik het nummer van de notaris die het huis verkoopt – maar ik vind het al veel minder aantrekkelijk dan toen ik het een paar dagen geleden voor het eerst zag. Ik koop een cola en een croissant. Ik zie af op de steile klim tussen het station bij Mas Neuf en Le Clapier. Wanneer ik bij de wegwijzer naar Saint-Julien ben aangekomen, belt S vanuit Saint-Maurice, of ik haar met de auto wil komen ophalen in Fondamente want ze ziet de laatste klim voorlopig niet meer zitten. Een uur later zitten we bij Baldi, waar we tussen de charmant beschilderde muren van de gelagzaal kiezen voor de copieuze dagschotel. We rijden naar Latour, en van daaruit naar de afgelegen ateliers annex winkel van lederwarenspeciaalzaak Le Sac du Berger – […].
Terug op de camping gaan we afrekenen. In het zwembad babbelen we met R, R en E. S doet nogal opgewonden in het water, ik leid eruit af dat hij ons zeer graag moet hebben.
We krijgen J & F en J & H op de aperitief. H vertelt over zijn martelaarschap als soixante-huitard. Iemand had toen hij supporterde tijdens een rugbywedstrijd een fles tegen zijn hoofd gegooid, en zo was H in het ziekenhuis van Montpellier beland. De straten stonden in brand en dus stond ook dat ziekenhuis op stelten. Enkel de spoedgevallen kregen een goede behandeling. H was met zijn hoofdwonde zo’n spoedgeval, maar doordat iedereen dacht dat hij tijdens de manifestaties in Montpellier door een CRS was neergeknuppeld, kreeg hij een heldenstatus toegemeten. H verzweeg uiteraard dat het om een domme supportersrel ging.
We hebben het er ook nog over dat de Bretoense jurist misschien een brief kan schrijven om R te helpen.
In de schuur stippel ik de route van morgen uit en wissel adressen uit met de ex-professor. Er is ook nog een gesprekje met B over de toekomst van de camping. Ik leer nog een nieuw woord: cruciverbiste (=oplosser van kruiswoordraadsels).
