25 * 27,96 * 824

Voor het eerst dit jaar ga ik na acht uur ’s avonds fietsen. Het licht is anders, de lucht is anders. Langs de Damse Vaart zitten mannen met onwaarschijnlijk veel geduld en onwaarschijnlijk veel tijd te vissen. Tussen Damme en de Siphon begint het kroos het wateroppervlak te vullen; straks wordt dat, bij windstilte, een groene vloer waarop het, voor de Christussen onder ons, verraderlijk lopen wordt. Aan restaurant De Siphon zitten mensen buiten te eten, zo goed als tussen de geparkeerde BMW’s en Mercedessen. Langs de Pijpeweg vliegt een kleine bonte specht – golvend op en neer – een eind mee op tussen de schuine populieren. Zijn kleuren – zwart, wit en rood – doen mij aan anarchisme denken en – waarom? – aan de vlag van Ethiopië (hoewel die misschien niet helemaal zwart, wit en rood is – ik zou het moeten opzoeken). Ik kort de rit in: ik ben geen visser.