zaterdag 14 november 2015

vierenvijftig 34


© Melancholia


7 november 2015

zaterdag

Het klopt niet. Dat denk ik iedere keer als ik buiten kom: dit klopt gewoon niet, het is te warm. En dan denk ik aan De geheimzinnige ster van Hergé, maar meer nog aan Melancholia van Lars von Trier, omdat de verbeelding daarin, in tegenstelling tot het avontuur van Kuifje, bittere ernst is en de machteloosheid veel sprekender in beeld wordt gebracht, de machteloosheid van de kleine mens tegenover iets wat veel groter is. ¶ Ik vind bij het opruimen van mijn tafel (...) een briefje terug waarop ik tijdens het bekijken van een film, in het halfduister dus, met potlood enkele notities heb gekriebeld: ‘verlies van spontaniteit’; ‘wie denkt dat hij grappig is, wordt dramatisch’; ‘ik heb niet meer zoveel gevoelens’; ‘je neemt jezelf te serieus’; ‘draag toch niet altijd die zonnebril’; ‘als ik denk word ik gek’ – en het duurt even vooraleer ik mij herinner welke film het was. Het was een gelukkigmakende film: Minnie and Moskowitz van John Cassavetes. ¶