Van gisteren onthoud ik dat men in dit land op ‘ludieke’ wijze ‘viert’ dat ‘het wereldrecord regeringloosheid’ wordt gebroken. Wat een weelde, zeker als je ziet dat in vele landen mensen bereid zijn om hun leven in te zetten om in het soort democratie te leven dat wij hier gewoon geworden zijn.
Vandaag is er leesclub in Knokke: Ademschommel van Herta Müller. Deze namiddag moet ik werken voor Poëziekrant, onder meer een recensie schrijven van Ik ben mogelijk, de debuutbundel van Maud Vanhauwaert. De kinderen komen eten, en dus moet ik ook boodschappen doen en eten klaarmaken. Daardoor zal er wellicht niet veel tijd overblijven voor lectuur of schrijven. Misschien vanavond.
