notitie 445
Torrig – 0 km
Vandaag blijf ik hier. Mordicus. Hier, dat is de bijzonder groot uitgevallen B&B Pederstrup nabij Torrig, op Lolland. Het domein, meer dan een hectare groot, en de gebouwen erop vormden tot voor kort een kostschool. Nu is het complex, dat midden op het platteland ligt, ver van alles, in privaat bezit. Eigenlijk is deze B&B meer een hotel. Gemeenschappelijk sanitair en kleine slaapkamers, dat wel, maar dit (relatieve) ongemak wordt meer dan gecompenseerd door allerlei faciliteiten. Vooral door de tuin, die groot genoeg is om niemand voor de voeten te lopen en waar ik zowat de hele dag in doorbreng. Al vanaf zes uur ‘s morgens.
Ik controleer nog een laatste keer, in een uniek proefexemplaar, het vierde deel van mijn autobiografie, dat ik binnenkort wil verkopen en verdelen (dit is dus een eerste aankondiging), en ik heb ook veel tijd om te lezen in Kairos. (mét dat eigenzinnige punt in de titel) van Jenny Erpenbeck, een boek dat ik cadeau kreeg van H. en B. En als ik niet lees, dan luier ik in de hangmat – het is de eerste keer in mijn leven dat ik zo langdurig in een hangmat lig – of op mijn bed, of ik observeer de talrijke vogels die hier de vogelvoederplek bijzonder goed weten te vinden: mezen, vinken, boomklevers en spechten. Grote of kleine bonte spechten, dat weet ik nooit zeker, ik zou eens van elke soort een exemplaar naast elkaar moeten zien om het definitief te kunnen uitmaken. (En vanmorgen vroeg, toen het nog donker was en ik nog in mijn bed lag, hoorde ik een uil.)
Ik mag niet vergeten het uitermate verzorgde Peterstrup-ontbijt te vermelden, met alles erop en eraan, en zelfs meer dan dat want als je dat wenst, kun je hier gewoon een neut jenever als extraatje nemen. Dat blijkt een gewoonte in DK. Straks krijg ik als avondeten een slaatje voorgeschoteld, benieuwd wat dat zal geven. (Update: prima slaatje!)
Na tien dagen van voortdurende beweging en indrukken voelt het vreemd aan om een hele dag niets te moeten. De tijd kruipt traag voorbij. Dit is: stilstand. Niet alleen in ruimte maar ook in tijd – en dat was precies wat ik nodig had.
Ik onderhoud de contacten met het thuisfront, onder andere met dit verslag, bekijk de kaart voor morgen eens, en neem me voor om het vanavond niet te laat te maken. Maar dat is eigenlijk al de hele week zo: door de fysieke inspanningen en de buitenlucht eist de slaap een paar uren meer op. En niet alleen dat, hij is ook van bijzonder goede kwaliteit.
