vrijdag 7 juli 2017

de zomer van 2017 – 4



Christophe Vekeman stuurde mijn tekst over de afbraak van het huis van Jeroen Brouwers naar Jeroen Brouwers en kreeg een reactie, die hij nu op zijn beurt aan mij doorstuurt:

Beste Pascal
Je hebt de groeten van Jeroen Brouwers, die je betoog ‘hartverwarmend ontroerend’ schrijft te vinden, al komt het dan op een moment dat de betreffende woonst ‘nog slechts een dakloos skelet’ is ‘waar de regen tot in de kruipruimte binnenklettert’.
Enfin, ook van mij veel hartelijks,
Christophe

Ik antwoord:

Beste Christophe,
Dank je! Hoewel de aanleiding treurig blijft, ben ik toch blij met jouw bericht.
Wees zo goed heer Brouwers te laten weten dat ik met hem probeer mee te leven, en dat ik hem als literatuurliefhebber altijd dankbaar zal blijven aangezien hij in mijn ogen een van de grootste stilisten van de Nederlandse literatuur is, een onweerstaanbaar polemist en begenadigd briefschrijver, de onmisbare pleitbezorger van de Vlaamse letteren en met zijn De zondvloed de auteur van een van de meesterwerken van de naoorlogse wereldliteratuur.
Hartelijke groet,
Pascal