Van gisteren wil ik onthouden dat het volgens N. geen zin heeft ecologisch te denken zonder te aanvaarden dat eerst het economische systeem moet veranderen – en dat je om die reden rood moet kiezen. Maar welk rood? De sociaal-democraten zijn bij ons volledig ingekapseld en een reformistisch links, zoals de SP in Nederland, kennen wij niet. Ik wil ook onthouden dat ik van Gonneville naar Honfleur wandelde en terug, en dat ik in het aan Erik Satie gewijde museum in Honfleur las: ‘Monsieur Satie est bien soigneux de son désordre.’
Vandaag neem ik afscheid van N. en rijd ik, sterker en zekerder, terug naar Brugge.
