John Berger, Van A tot X
89
Neem jij maar over, zei je tegen men, koers op die cumuluswolk die eruitziet als een kat, ja, die daar, koers op zijn rug en blijf op dezelfde hoogte. We zitten nu op 1500 voet. (62)
90
Hoog boven ons vloog een straalvliegtuig over – naar het oosten, een wit spoor achterlatend dat halfdoorzichtig tegen het blauw was en anders dan het wit van de stapelwolken die zo permanent leken. (63)
91
Overtrekkende wolken bewegen snel. (101)
92
Ik bestudeer de wolken en dan word ik overvallen door een voorgevoel. (120)
93
Het is de hele dag warm geweest, de wolken zijn laag, wit en vriendelijk. (131)
94
De wind, die vriendelijk zichtbaar wordt gemaakt door de wolken, geeft op zich al aan dat dergelijke illusies hun langste tijd gehad hebben. (135)
