donderdag 19 mei 2011

wolken 95-97

Alain de Botton, Hoe Proust je leven kan veranderen



95
Waarom zou iemand die Op zoek naar de verloren tijd heeft geschreven niet in staat zijn een gesprek te voeren van datzelfde niveau? Dat is deels te wijten aan de manier waarop het brein functioneert, aan het feit dat dit orgaan met tussenpozen werkt, telkens dreigt de draad te verliezen of te worden afgeleid en de wezenlijke gedachten die het voortbrengt afwisselt met perioden van ledigheid of middelmatigheid, perioden waarin we niet helemaal ‘onszelf’ zijn, waarin we met een wezenloze, kinderlijke blik naar voorbijdrijvende wolken staren, zodat we zonder overdrijven kunnen stellen dat we op die momenten maar ten dele bestaan. (129)


96
Slechte schilders kunnen een uitstekende penseelvoering hebben, goed zijn in wolken, heel knap ontluikende bladeren en zeer getrouw wortels afbeelden, en toch niet die ongrijpbare elementen in de vingers hebben waarin nu juist de bijzondere charme van de lente schuilt. (163)


97
De glimlach op Gilbertes gezicht, haar overdadige theetafel en haar genegenheid zullen op den duur zo’n vertrouwd deel van zijn leven vormen dat zijn aandacht er nauwelijks méér door geprikkeld zal worden dan door alomtegenwoordige zaken als bomen, wolken of telefoons. (184)