wolkenfragmenten uit Arnon Grunberg, Aan nederlagen geen gebrek
3595
Het is bewolkt en
aanmerkelijk koeler geworden. (54)
3596
Haar zieltje is gered en ze speelt
op dit moment een beetje harp. Op een klein wolkje. (89)
3597
En ondertussen kan je smachtend uit
het raam kijken bij Marlies, naar het grijze wolkendek, en roepen: ‘Ach,
kon ik maar de hele dag dromen.’ (187)
3598
Je eerste gedicht uit je bundel
gaat zo:
Iedere gedachte / die ik de post
meegeef, / laat met zich sollen als een wolk.
Heb je mijn brief al gelezen, / die
verlopen ster, / en heb je hem geloofd?
Niettemin draag je de das /
waarover ik schreef / dat ik hem mooi vond gister.
