Pierre Plum denkt
bij dit hete zomerweer aan ‘De hondsdagen’ van Hugo Claus. Mij doet het eerder
aan Streuvels denken, als ik al denk bij zo’n weer natuurlijk.
Ja. De Vlaamse klei. Als het zo heet is, bakt die aan. En
dan worden die kluiten stenen, waarover ge kunt struikelen. Of er mekaar de kop
mee inslaan. En bij zo’n weer is het vergeeflijk om uw zoon de kop in te slaan.
Ken je die dialoog uit Het Gezin Vanpaemel of een van die films, ik weet niet
meer welke?
Boerin: ‘Maar boer, wat hebt ge nu gedaan. Ge hebt hem doodgeslaan!’ (*dwuudgeslegen*)
Boer (Senne Roufaer): ‘Dwuudgeslegen, dwuudgeslegen. Hoeveel [zonen] heb ik er nog?’
Boerin: ‘Nog zeven, boer.’
Boer: ‘Awel. Wat hebt ge te klagen? Er zijn er die het met minder moeten stellen.’
Boerin: ‘Maar boer…’
Boer: ‘Zwijgt!’
