241103
UIT DE PAS
Op mijn zondagochtendwandeling over de Vesten luister ik naar Touché. De gast is vandaag Elisabeth Lucie Baetens. Deze ‘internetpersoonlijkheid’ heeft niet veel interessants te vertellen, heeft het bijna uitsluitend over zichzelf en vindt het bovendien nodig om omstandig uit te weiden over een bepaald probleem van gynaecologische aard. Akkoord, het is misschien wel nuttig en taboedoorbrekend om ruchtbaarheid te geven aan de endo- of adenomyose genaamde vrouwenkwaal, maar een programma als Touché, waarvan je verwacht dat het ons vlak voor de zondagse kip-met-appelmoes-en-kroketjes de gelegenheid biedt een interessant persoon beter te leren kennen, lijkt me daar minder geschikt voor. Ik loop me dus wat te vervelen, daar op de Vesten, ergens tussen Dam-, Kruis-, Gent- en Katelijnepoort, wanneer, ter onderbreking van het gekeuvel, een van de songs in Baetens’ muziekkeuze ‘Golden Slumbers/Carry That Weight’ van The Beatles blijkt te zijn. Ik veer meteen op en begin op het ritme mee te marcheren. Hoe vaak heb ik indertijd niet de tweede kant opgelegd van de lp Abbey Road, u weet wel, dat ongeëvenaarde meesterwerk uit 1969 met de iconische hoes: het viertal steekt over op het zebrapad, en eentje loopt op blote voeten, uit de pas.
*
Op YouTube vind ik deze fenomenabele live uitvoering van ‘Golden Slumber/Carry That Weight/The End, waarbij McCartney wordt omringd door een paar Groten der Aarde: https://www.youtube.com/watch?v=PjKtfvKJSuk&ab_channel=NaCcache100
En deze live uitvoering in het Grand Central Station is, hoewel de Meester in het begin een beetje stemonvast is (maar wie zou hem dat kwalijk durven te nemen) ook niet slecht – het gitaarduel op het eind maakt in elk geval alles goed (vanaf 1:25:30): https://www.youtube.com/watch?v=1QGxFpSb6Sc&ab_channel=PAULMcCARTNEY