voor deze rubriek selecteer ik de beste stukken die op deze blog zijn verschenen
22 maart 2011
Augustus 2006, een dorpje in Zuid-Frankrijk. We lopen rond op de nog niet geopende kermis. Het is warm. En ook droog want er liggen al wat verdorde bladeren op de grond, op de schuin oplopende vloer van de attractie en op de aluminium treden op de voorgrond. Kijk, er ligt er zelfs een te balanceren op die geel-zwarte rand. Er is een hele sfeer aanwezig in deze foto. Klimaat, licht, temperatuur. Maar er is meer. Het kind kijkt om. Ze houdt een hand op haar rug. Een van de schouderbandjes van haar jurk is afgezakt. Ze draagt haar hoedje als een IJslandvaarder in heel andere omstandigheden zijn zuidwester. Er is een klein beetje onrust in deze houding maar het heeft allemaal niets te betekenen – en precies dat maakt dit beeld intrigerend. Of is het nog wat anders? Achteraan zien we het groen en zwart van de begroeiing en de blauwe lucht. Door de strak afgelijnde wit-zwarte volumes van de draaimolen lijkt die achtergrond op onnatuurlijke wijze afgelijnd. Het lijkt wel een decor. Deze indruk wordt pas doorbroken wanneer je in de rechterbovenhoek van de foto een huis herkent. Eigenlijk valt de hele foto in vlakken uiteen. Hier worden nogal wat lijnen getrokken. De kleuren zijn ongelijk verdeeld: naast het wit en het zwart zijn er twee soorten groen, een bordeauxachtig rood, knalgeel, grijs en het hemelsblauw dat ook, een tikkeltje grijzer, in het hoedje voorkomt. Dit is een foto die je moet lezen, het is alsof je de hele situatie moet reconstrueren. Het is niet evident om de derde dimensie erin volledig uit te vouwen en zolang dat niet gebeurd is, loop je er een beetje verloren in. Zoals dat meisje, inderdaad.
