28 maart 2016
maandag
De wind waait met stormkracht door het park voor mijn deur,
al en toe regent het. En toch staan de paashazen van de Gezinsbond klaar voor
de eierenraap die zij voor de kinderen van de buurt organiseren. Ik kijk er een
beetje meewarig op neer, verwacht dat ze elk moment hun spullen bij elkaar
rapen en het initiatief afgelasten, maar neen, ze blijven staan. En ja, tegen
een uur of tien klaart het uit en gaat de wind liggen en daar verschijnen al de
eerste ouders-met-kinderen. ¶
 |
|
© vpro
|
Gisterenavond
op VPRO (NPO2) de tweede aflevering van de documentairereeks ‘Op zoek naar
Frankrijk’. Ik zag vorige week ook al de eerste aflevering. Dit keer ging het
over de landbouw, het grondgebruik, de verankering hiervan in families, de
uitverkoop aan het grootkapitaal en, uiteindelijk, aan buitenlandse
investeerders. Heel interessant, en zeer gelijklopend met mijn conclusies te
velde, twee jaar geleden tijdens mijn fietsreis. Wilfred de Bruijn brengt het
zeer goed, hij is het Frans machtig en kiest zorgvuldig zijn gesprekspartners
uit. Hij gaat langs bij een nazaat van Jeanne d’Arc die zich bezighoudt met de
kweek van truffeleiken en het promoten van de gastronomie du terroir, waarna hij samen met deze persoon een
bezoek aflegt bij de weduwe van een keuterboer die zich twee jaar geleden van
het leven benam. De directeur van een megawarenhuis zag een interview niet zitten
‘vanwege de gespannen verhoudingen met de boeren’. In het centrum van het
naburige stadje Chinon sluit de ene winkel na de andere, en ook dat laat Wilfred
de Bruijn zien. ¶
