PRETOOGJES
Vlaanderens grootste
televisiezender valt ten prooi aan de commercie. De Raad van Beheer verzet zich
tegen dure en frivole artistieke hoogstandjes. Voortaan krijgt de grote
VTM-familie homogene dosissen pulp en reclame voorgeschoteld.
Pulp rond de reclame of reclame
rond de pulp? Dat venijnige onderscheid maken alleen malafide criticasters. VTM
wordt met andere woorden een nog efficiënter narcoticum voor onze uitgebluste
volksgenoten: geen verrassingen meer, geen prestigieuze kwaliteitsfeuilletons
meer, geen ‘repressieve tolerantie’ meer voor de subversieve ironie van Bart
Peeters en Hugo Matthysen. (Of kwam hun Liegende doos er alleen maar door de
overmoed van de programmabazen?)
Voor sommige Vlamingen - met alle
respect - bleek de ironie van Peeters te hoog gegrepen. Kranten publiceerden
brieven van geschokte kijkers. Die hadden de rubriek ‘Sla je vrouw’ letterlijk
genomen.
Ik geef toe, verheffend was het
niet, maar ik bewonder het lef waarmee Peeters met zijn dure persiflage van
reality-tv een - zo blijkt nu - vrij giftig pakketje in het eveneens dure
gebouw aan de Medialaan heeft achtergelaten.
Grappig is ondertussen de
martelaarsrol die Mike & Guido aangemeten krijgen. Hun rest de ondankbare
taak de onverbiddelijke geldlogica die zij zelf hebben opgezet, tot in haar
uiterste consequenties door te voeren. Hun (door hun eigen productiehuizen
gemaakte) ‘kwaliteitsprogramma's’ worden afgevoerd.
Aan de Reyerslaan kijkt een
kersverse ambtenaar met pretoogjes toe.
Deze column verscheen twintig jaar
geleden in De Standaard van 14 maart
1996
