Geachte ombudsman, u vergelijkt het parachuteproces met de regeringsvorming. Dat is ten aanzien van mijn bijdrage tot dit debatje niet fraai. Het spreekt vanzelf, dacht ik, dat de relevantie van de fases in deze beide processen verschilt. Het is niet omdat ik zeg dat er tussen het parachute-incident en de veroordeling van de dader geen nieuws te rapen valt dat hetzelfde zou gelden voor het tijdsverloop tussen het tellen van de stemmen en de vorming van een nieuwe regering.
U moet mij eens uitleggen hoe het recht op privacy, voor zover er geen zaken in het geding zijn die het algemeen belang aanbelangen, bij een publiek persoon anders is dan bij anderen. Hoe kunt u dat anders uitleggen dan door, zoals u overigens zelf aangeeft, een beroep te doen op ‘commercie’ en ‘sensatie’?
U maakt een veronderstelling die ik niet maak: ik schrijf niet over de houding die alleen DS zou moeten aannemen maar wel – vanuit mijn volgens u ‘ultra-principiële’ houding – over niets minder dan de houding die de héle pers zou moeten aannemen. Overigens vind ik toch wel dat je jezelf niet a priori de kans moet ontzeggen een voortrekkersrol te spelen. Ook daarin kan een kwaliteitskrant zich onderscheiden van de rest. Noem het gerust moreel gezag in plaats van intellectualistisch ‘autisme’. Uw argumentatie – ‘de anderen doen het, dus wij ook’ – kan alleen maar een verder opschuiven in de richting van populaire berichtgeving inluiden. Waarom zou u niet, wanneer alle anderen iets wat u zelf geen nieuws vindt als nieuws hebben aangeboden, kunnen zeggen: ‘Kijk mensen, dat en dat staat daar en daar in de krant maar wij vinden het géén nieuws en wel hierom:…’ Dat zou pas interessant zijn. Ik garandeer u dat uw lezers dit méér zouden appreciëren dan het feit dat u zelf het verschil tussen uzelf en de anderen uitwist en op die manier een bijdrage levert tot grotere conformiteit, vervlakking, banalisering. U zou zich daarmee boven de concurrentie plaatsen. U zult dat elitair noemen. Het zij zo.
Overigens vind ik dat DS een zeer hoog niveau haalt, en al bij al relatief weinig toegevingen doet. Mocht de kwaliteit van uw krant mij niet na aan het hart liggen, ik zou deze discussie niet voeren.