Dag 609 vVH&C

090417 en 090427 – Het was het portret dat we, denk ik, vorig jaar, toen hij stierf, al eens samen bekeken. Van Guido De Bruyn, als ik mij niet vergis. Een compilatie van archiefbeelden. We zagen Claus zoals we hem kenden: de nonnenschool, met vader in een kelder vol boeken over entartete Kunst in een SS-pand aan de Louisalaan, het flierefluiten met Elly in Rome, achterop op een brommertje met Emmanuelle in Amsterdam, de onwaarschijnlijke flauwekul van De Leeuw van Vlaanderen, de branie en de bluf, het gedragen voorlezen (eigenlijk cabotinage), de patserige zonnebrillen van de jaren zeventig, de olijke bejaarde die danst voor een van zijn zwierige schilderijen of die in zijn Zuid-Franse stek de kruiswoordraadsels van The Times oplost en naar een kwisprogramma op de televisie kijkt. Heerlijke man!