Ferroviaire observaties (15) / Het bestaat (44)

081016 – De jonge vrouw naast mij werkt op haar laptop aan – even spieken – ‘Synopsis nr. 1’. Meer durf ik niet te lezen en eigenlijk wil ik dat ook niet want ik doe mijn naasten niet aan wat ik niet zou willen dat mij zou worden aangedaan (maar ik werk op de trein nooit op een laptop), en stel dat ik toch niet aan de verleiding zou hebben kunnen weerstaan dan zou ik hier geen verslag van mijn waarnemingen uitbrengen want uiteraard is er toch nog zoiets als discretieplicht, nietwaar, en bovendien mag ik toch het verhaal van die jonge vrouw – voor een televisieserie?, voor een stationsromannetje?, voor een film? – niet zomaar prijsgeven. Eén ding kan ik misschien wel verklappen (en dat is in werkelijkheid, echt waar, het enige wat ik heb afgekeken) en dat is dat een van de personages, misschien wel het hoofdpersonage, ‘Dennis’ heet. Dat lijkt me in de richting van een televisiesoapaflevering te wijzen. Al weet je het natuurlijk nooit zeker. Voor ze haar tekst op haar Apple had geopend, was het bureaublad te zien geweest – en daar had ik moeilijker náást kunnen kijken: zij, in een interieur met veel boeken in een vertrouwelijke aanraking verwikkeld met een andere vrouw – een vriendin wellicht, háár vriendin? Brussel Centraal, zij stapt uit, ik stap uit. Zij verdwijnt in de massa die zich Koyaanisqatsi-gewijs verdeelt over de verschillende trappen en roltrappen die naar boven leiden – waar autostromen voorbijglijden, sirenes loeien, bussen zwenken, een helikopter in de lucht hangt boven het machtscentrum van het land en waar, voor ‘de Zestien’, tussen de herfstbladeren een stickertje op het trottoir ligt: ‘We want Belgium’.