1. ‘Pata Pata’-zangeres Miriam Makeba wil tijdens haar verbanning uit Zuid-Afrika ten tijde van de Apartheid maar één ding: bidden bij het graf van haar moeder. Maar ze weet niet waar haar moeder begraven ligt.
2. Waardige Congolese vluchtelingen in een troosteloos kamp: ‘Wij hádden iets. Een huis van steen, een stukje grond, ons dorp. Nu hebben we niets behalve een lege maag.’
3. Een Belgische oud-strijder van 14-18 in een archiefbeeld uit de jaren zeventig over een Duitse soldaat die na de uitbraakaanval van 1917 in een hoop lijken ligt en om zijn moeder schreeuwt: hij is blijkbaar nog niet dood. ‘Een stamp op zijn borst en dat was dat.’
*
081110 – Overschrijven (107)
[Ik heb] aan een mogelijk einde gedacht, en getracht me daar een voorstelling van te maken, maar ik zag geen ijzingwekkende beelden opdoemen. Althans niet voor mezelf. Het enige wat me pijn deed was de gedachte aan het verdriet van hen die achter zouden blijven.
Wannes Van de Velde (+10 november 2008), Beloken dagen (2007)
