081023 – Het had een foto moeten worden en het wordt dit en nu kan ik er zelfs nog voor zorgen dat het beter zal zijn dan de foto ooit had kunnen worden.
Het werd geen foto omdat ik te laat was, omdat ik niet durfde.
Een zwarte man leest. Hij houdt een in een leren etui gevat boek opengespreid op zijn linkerhand, die dus als lessenaar fungeert. Zijn andere, zwarte, hand rust op een deel van de tekst. De bladspiegel bestaat uit twee kolommen, het korps is klein, de interlinie smal. De vingers van de zwarte hand wijzen naar stukjes tekst die met fel rood, geel, groen en blauw zijn ingekleurd. Deze kleuren contrasteren samen met het wit van het papier met het donkerbruin van de hand.
De man leest aandachtig de Bijbel. Zijn ogen zijn gesloten. Ik zie dit tafereel en durf geen foto te maken van de zwarte hand op de witte bladzijden met de dicht opeen gezette tekst waarvan er stukken vrolijk zijn ingekleurd.
*
Ik weet niet of deze tekst beter is dan de foto had kunnen zijn. Ik vind het jammer dat ik de foto niet heb gemaakt. Maar ik heb nu deze tekst. En daardoor, of mede daardoor, de herinnering.
