Het bestáát (46)

081111 – Ik deed een wandeling buiten en raapte wat gele blaadjes op. Ze zijn geel omdat het herfst is en ik kon ze oprapen omdat ze op de grond gevallen waren en ik nog soepel genoeg om mij te bukken en bovendien over een gezonde hersen-grijpcoördinatie en een voldoende gezichtsvermogen beschik. Ik heb er ook heel veel laten liggen: niet iedereen kan worden gered. Het waren esdoornblaadjes en blaadjes van zo’n Japanse boom. Waaiervormige blaadjes, een hard blad. Kijk, ze zien er min of meer zo uit:
Vorig jaar raapte ik er ook een paar op en met kleefband plakte ik ze tegen de muur. Daar verdorden ze, ik had ze beter eerst gedroogd tussen de bladzijden van een boek. Ze hielden aan die muur op met geel te zijn en werden bruin en krulden op. Nu heb ik de blaadjes in het telefoonboek gestoken en dat telefoonboek heb ik onder een van die zware fotoboeken gelegd die hier al een half jaar klaar liggen om gelezen en bekeken te worden maar ik kom er niet toe. Misschien dat op die manier die blaadjes hun kleur zullen bewaren. En dat ze niet zullen opkrullen.