Dag 86 vVH&C

071113 - Ik zou het nooit voor mekaar krijgen om in de namiddag vijf uur ononderbroken te werken. Maar ’s avonds, van acht tot een stuk na twaalf uur lukt het wel. De Psalmen Davids van Schutz op repete (horreur voor melomanen, ik weet het, maar nood breekt wet), alles donker behalve de werkplek, om tien uur een tussentijdse beloning in de vorm van een trappist, en dan, door tijdsdruk gedreven, tot het gaatje in het midden, in het midden van de nacht, tot alles klaar is en af en leverbaar.