donderdag 13 april 2017

mircrofictie 23


Zo gelukkig als een cijfer

– Ik ken u, geld is uw beste vriend.

Koortsachtig aanvaardt u het smerigste biljet en het meest verroeste muntstuk, zoals een kinderloos koppel ook de zieke baby’s die hun worden toegeschoven verwelkomen – en al hebben die een gekleurde huid, het zijn toch altijd vaalbleke wrakken die ze, met inzet van kuren, slapeloze nachten en liefde weten te lichten, nieuw leven inblazen, mooi en gespierd maken, naar het beeld van de jonge westerlingen uit de catalogi van het reisbureau.

– U beheert uw patrimonium als een monnik.

Uw ziel neemt een hoge vlucht op het ritme van de beursindex en keldert samen met de vastgoedprijzen. U vindt dat banken al even vriendelijk en affectief zijn als uw vriendinnetjes. U zou ze willen bespringen en bezwangeren. Zodat ze u dollarbiljetgroene kindjes schenken. Deze zou u dan laten opgroeien in een geblindeerde crèche, waarvan de oppassen de opdracht krijgen ze te strijken. Liefkozingen en kusjes zouden hen alleen maar op de zenuwen werken en uiteindelijk misschien wel verpesten.

Het bureau van uw fiscalist is met zijn grote, op de Seine uitkijkende ramen, een enorme biechtstoel. De priester achter het scherm schenkt u vergiffenis en wast uw schulden wit. U bent zo gelukkig als een cijfer, een getal, een astronomisch bedrag, en u koopt galaxieën zodat u na uw overlijden uw eeuwigheid kunt doorbrengen op een planeet met een in nummers omgezette atmosfeer.

Wanneer u zo triest bent als een kei, als gevolg van een mijngasontploffing die een aandeel heeft doen kelderen dat u als uw eigen zuster koesterde, trekt u voor enkele maanden naar een woestijn om er uit te huilen als een heremiet, als een Christus die wanhopig is omdat hem de goudstukken werden ontstolen waarmee de Romeinen Judas hebben betaald. U vast in een grot vol diamanten, robijnen en smaragden, als pompoenen zo dik. U herwint uw sereniteit en vreugde, en u barst zelfs in lachen uit op dagen dat de markt in elkaar stuikt en op de knieën gaat als een eerstecommunicant die op het punt staat het heilig sacrament in ontvangst te nemen.

U woekert voort zoals de kapitaalwinsten die zich opstapelen op de Bahama’s, in Luxemburg of in de ondergrondse gangen van Zwitserland, die zich uitstrekken tot onder het meer en daar hun diarree uitstorten, die wordt verstoven samen met de waterstromen van de fonteinen die de toeristen zo fotogeniek vinden. Op bepaalde avonden vraagt u zich af waarom de spiegel het vertikt u te verklappen hoeveel jaren u nog resten, als betrof het een overnamebod op een winstgevend bedrijf.


Hier staan nog meer vertalingen van mijn hand van de Microfictions van Régis Jauffret.