52 * 25,57 * 3200

Ik haal een oudere collega in. Zwarte fiets, zwarte outfit, gele accenten: letters op de fiets, strepen op het shirt en op het schoeisel, een gele boord op de buitenband. En een geel-met-zwarte helm, hij lijkt wel een hommel. Van de weeromstuit bekijk ik mijn fietsende zelf en stel vast dat ik er niet Vlaams doch veeleer Belgisch uitzie, met wat geel maar toch overwegend rood en zwart. (Ik besef dat dit volslagen oninteressante autobiografische informatie is, maar misschien is het toch niet geheel onbelangrijk – ik weet het niet.) Het is een tijd geleden dat ik hier rondfietste, de herfst is in het landschap getreden. De populieren zijn hun blad kwijt, de velden zijn geoogst, er is meer oker en ook luidruchtig zwart gevogelte. Ik kruis twee voor CSC publiciteit voerende wielertoeristen die mij, vreemd genoeg aangezien ik ze was gekruist, een paar kilometer verder, langs de dubbele vaart, inhalen. Er is een stuk fietspad bijgekomen, ik kan nu verder langs de dubbele vaart en rij tot aan de rijksweg van Aardenburg en Maldegem. Daar maak ik rechtsomkeert, de oostenwind blaast me nu in de rug. Ik zit met iets van dEUS in m’n hoofd en denk aan heel veel dingen. Te veel, eigenlijk.