Toen ze nog klein genoeg waren om ze op de fiets mee te voeren, kwam ik hier regelmatig met mijn kinderen. Niet dat we fanatieke bio-adepten waren: het fietsritje naar bioslager Dobbelaere, toentertijd gevestigd aan het pleintje van het naburige Vivenkapelle, leverde behalve kwaliteitsvlees vooral quality time op. Mijn peuters keken uit naar het weerzien met het ‘IJzeren Paard’ – zoals we de naar aanleiding van Vivenkapelles overheveling naar Damme ingehuldigde sculptuur van Jef Claerhout hadden gedoopt. Abusievelijk want het is een bronzen beeld. In de winkel werkte een dame die mij, omwille van de gelijkenis, aan Lady Di deed denken.
210819
